Zënzar

A xente fala que será de ti,
Vas quedar na casa como sigas así.
A xente fala, non sabe que dicir.
Distinta, diferente, haixentepa’ todo!
Pasan os anos caladas, sumisas,
Non consintas, non permitas.
O teucorpo, os teusdereitos,
Que ninguén decida por ti.
A xente mola aínda que esté tola.
Haiquen debe e haiquen bebe,
Haiquen bebe porque debe
E logo tamén deben o que beben.
A xente fala, a xente cala.
Haixente mala que fala por falar,
Leriando, enrredando, whatsappeando,
Sen rumbo fixo como o vento.
A xente fala, a xente cala.
Estamos fartas de pagar,
Xa estamos fartas de apandar,
Seremos clandestinas nunca máis.