Uxía
3 MúsicasBio
Cal será o camiño
onde nos leve a sorte?
Vivimos na incerteza
hoxe xa non é onte!Os amores xa murcharon
e xa non hai abrazos,
as caricias e os desexos
foron voando lonxe.Mais nada nos vai separar
non se pode adiar o cariño,
temos moito que contar
desde México até o Miño.No verán soan rancheiras e muiñeiras
no inverno o vento sur
na serra do Suído
México lindo e querido
e a cruz e a cruz do olvidoFesta e fe para soñar
canto e pranto doutros tempos que virán,
festa e fe para mudar
canto e pranto doutros mundos que virán.Mais nada nos vai separar
non se pode adiar o cariño,
temos moito que cantar
desde México até o Miño.No verán soan rancheiras e muiñeiras,
no inverno o vento sur
na serra do Suído,
México lindo e querido
e a cruz… e a cruz do olvido.Onda soante e branquiña
Que vas e ves a porfía
Coma ti parece ser
A miñamalenconía
O mar a beira te leva
Mais ti corredora onda
Chegas a ela e das volta
Vamos procurar na nosa memoria
A imaxe real do noso pasado
Para entender o noso fado
Vamos voltarao principio da historia