Mondra

Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ah-ah-ah-ah

ta-ra-ra-ra
(Ta-ra-ra-ra) ah-ah-ah-ah
(Ta-ra-ra-ra) ah-ah-ah
Ah-ah-ah-ah

Ondas bravas en Nazaré (ta-ra-ra-ra)
Paxaros que pían en portugués (ta-ra-ra-ra)
Viunos libres o alén do mar (ta-ra-ra-ra)
Cando te collín da man (ah-ah-ah-ah)

Deiteime sobre o teu peito (ta-ra-ra-ra)
Descubrín o teu corpo enteiro (ta-ra-ra-ra)
E despois de facer o amor (ta-ra-ra-ra)
Escríboche esta canción (ah-ah-ah-ah)

Quererse ben (ta-ra-ra-ra)
É como ver (ta-ra-ra-ra)
Afundir un barco (ta-ra-ra-ra)
De papel (ah-ah-ah-ah)

Deixare de ser (ta-ra-ra-ra)
O que non es (ta-ra-ra-ra)
Pra naufragar (ta-ra-ra-ra)
E non morrer (ah-ah-ah-ah)

Cambiáchesme o calendario (ta-ra-ra-ra)
Ensináchesme o prioritario (ta-ra-ra-ra)
Quero pasar desapercibido (ta-ra-ra-ra)
E comer cocido os domingos (ah-ah-ah-ah)

Aínda lembro o día que (ta-ra-ra-ra)
Na Area 12 ou no Trisquel (ta-ra-ra-ra)
Xa non fai falta disfrazarnos (ta-ra-ra-ra)
Contigo é entroido todo o anoç

Cada vez que dis que sentes por min
Fasme tan feliz, quéronos así
Lembro cando te achegaches a min
Quen nos ía a dicir que acabaría así

A-52, por estar os dous
Xuntos, almorzar a carón do mar
Cústame durmir cando non estás (ah-ah-ah-ah)

Quererse ben (ta-ra-ra-ra)
É como ver (ta-ra-ra-ra)
Afundir un barco (ta-ra-ra-ra)
De papel (ah-ah-ah-ah)

Deixare de ser (ta-ra-ra-ra)
O que non es (ta-ra-ra-ra)
Pra naufragar (ta-ra-ra-ra)
E non morrer (ah-ah-ah-ah)

Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra-ra
Ta-ra-ra, ta-ra-ra, ta-ra-ra-ra
(Ta-ra-ra-ra) ondas bravas en Nazaré
(Ta-ra-ra-ra, ra-ra, ra-ra-ra) paxaros que pían en portugués (ta-ra-ra-ra)
(Ta-ra-ra-ra, ta-ra-ra-ra) Viunos libres o alén do mar
(Ta-ra-ra, ta-ra-ra, ta-ra-ra-ra) Cando te collín da mar

no lugariño d’ARDĒN
ai, miña terra fermosa
hai unha rosa espiñada
que aloumiña, que perfora

o lugariño d’ARDĒN
ai, miña terra querida
ten unha rosa na entrada
ten espiña na fuxida

AĪ VAN AS ARDENTES
POR ARDĒN ABAIXO
ESPIÑAS DE ROSA
E PĒTALOS BRANCOS
AĪ VAN AS ARDENTES
POR ARDĒN ARRIBA
RIN DAS SŪAS PENAS
CHORAN ALEGRĪAS

O LUGAR D’ARDĒN
Ē TERRA DE FOLĪA
AI, FOLĪA TAL
N’A VIN NA MIÑA VIDA
O LUGAR D’ARDĒN
HA SER TERRA SONADA
SENSUAL E DIVERSA
E DE XENTE HONRADA

o lughariño d’ARDĒN
ē moi digno de querer
decote lle tiven lei
ai e xuro non lla perder