Fillas de Cassandra

Somos distintas das que comezaron
na nosa pel gardamos o o legado
alén das bombas soubemos pararnos:
nin sexo, nin carne, nin putos coidados.

Non asumimos o voso pecado
facedes a guerra cos ollos pechados
non recoñecedes nin o propio bando
A ACRÓPOLE CANTA:

Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non várre-la cociña.
Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña.
Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña.
Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña.

Nós que coñecemos o cariz da trampa
sempre deseñada para a vosa lei.
Deixade de impoñernos tódolos vosos coidados
esta casa en que habitamos non é o hábitat dun rei
e é que unha e outra e outra vez
escoitando a vosa merda sen saber por que.
Somos as fillas de tódalas que se plantaron e dixeron:
QUE QUE QUE!

Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña (x4)
Varre, varre, varre vasoiriña
Vare, varre, vasoiriña miña
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
A guerra, a guerra, a guerra imos parar.

Xa non calaremos máis
Non, non, non, non!
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non!
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non, non, non, non!

Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña (x2)
Varre, varre, varre vasoiriña
Vare, varre, vasoiriña miña
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
A guerra, a guerra, a guerra imos parar