Ataque Escampe

2 Músicas

Bio

  • Finalista 2020, Galiza

    Eu escoito rock de estadio
    cando non me ve ninguén:
    necesito o son de ambiente baixo a pel.
    O Spinoza de Carballo
    chamábanme cando empecei
    Filosofía por amor, pero xa onde foi.
    Hoxe honro aquel surfeiro:
    contra o outono foi bater.
    Pero o que pode un corpo
    nunca o saberá ninguén!
    Un sobriño deixou comigo,
    na conserveira preguntan por el.
    Axusto as lentes e respondo que todo ben.
    Un día verán a luz os meus escritos:
    cando eu non estea, bailade, malditos.
    O que pode un corpo
    nunca o saberá ninguén!
    Eu escoito rock de estadio;
    non é malo se fai ben.
    Vou da lata ao mar, no mar salto outra vez.
    A substancia desta vida
    é tan extensa que xamais se ve,
    pero detrás de Clarence Clemons tócoa co pé.
    E dedicaranme as letras do paisiño.
    Cuspide na tumba. Coidade o sobriño
    para que non se perda neste gueto portugués.
    Un día verán a luz os meus escritos.
    Borremos a morte, cantade comigo:
    o que os corpos poden nunca o saberei nin eu!

  • Finalista 2018, Galiza

    Onte fun andar pola beira do Sil e pensei que a vida é como un río.
    Había tempo que non ía por alí e continúa todo igual de aburrido:
    pais contra pais á saída dos colexios, nenos que van pelexar cos seus amigos.

    Xa non teño Facebook para poñerme a espiar (o persoal é moi presumido)
    nin espazo para arquivos ilegais, documentais de Estados Unidos:
    Napoleón na pirámide de Keops, as dimensións do espazo infinito.
    E cando trato de ser eu mesmo, mexa un can negro no meu portal.

    Por min non conspirará o universo.
    E asumo xa que a felicidade non chegará xamais.
    Teño un cravo tan cravado no corazón que con razón me doe sempre o peito,
    teño sempre unha constante preocupación por ir por diante do que vai sucedendo.
    Sorte fatal a que vai sempre comigo. Cal é o mal que me vén de nacemento?

    Pero por máis que o desexe forte, nunca son quen de sentirme ben.
    No tarot sempre me sae a morte.
    E cando vou contigo pasar un fin de semana ao balneario
    de Mondariz-Balneario de retiro espiritual, tamén.