Edición 2023
Nesta edición, as vencedoras do Premio á Mellor Música do Ano na Galiza, Fillas de Cassandra; os vencedores do Premio á Mellor Música do Ano en Portugal, Retimbrar; a vencedora do Premio á Mellor Poesía do Ano na Galiza, Arancha Nogueira; e a vencedora do Premio á Mellor Poesía do Ano en Portugal, Maria Isabel Fidalgo; e os representantes da Associação José Afonso (AJA) e da AJA–Galiza, distinguidas nesta ocasión co Premio Especial do Xurado á Embaixada da Amizade Galego–Lusófona.
Somos distintas das que comezaron
na nosa pel gardamos o o legado
alén das bombas soubemos pararnos:
nin sexo, nin carne, nin putos coidados.Non asumimos o voso pecado
facedes a guerra cos ollos pechados
non recoñecedes nin o propio bando
A ACRÓPOLE CANTA:Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non várre-la cociña.
Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña.
Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña.
Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña.Nós que coñecemos o cariz da trampa
sempre deseñada para a vosa lei.
Deixade de impoñernos tódolos vosos coidados
esta casa en que habitamos non é o hábitat dun rei
e é que unha e outra e outra vez
escoitando a vosa merda sen saber por que.
Somos as fillas de tódalas que se plantaron e dixeron:
QUE QUE QUE!Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña (x4)
Varre, varre, varre vasoiriña
Vare, varre, vasoiriña miña
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
A guerra, a guerra, a guerra imos parar.Xa non calaremos máis
Non, non, non, non!
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non!
Xa non calaremos máis
Non, non, non, non, non, non, non!Varre vasoira, vasoira miña,
fai moito tempo que non varres a cociña (x2)
Varre, varre, varre vasoiriña
Vare, varre, vasoiriña miña
A guerra, a guerra, a guerra imos parar
A guerra, a guerra, a guerra imos pararMaçãzinha, meu rebento
Onde vais com tanta pressa?
Anda aqui p’ra minha beira
Diz-me que algazarra é essaDiz-me que algazarra é essa
Quem subiu à cerejeira
Tem cuidado maçãzinha
Há pr’aí muita roseiraHá pr’aí muita roseira
Também aprendi sozinha
Essa meninice tua
Já é voo de andorinhaMaçãzinha chega cá
Tenho ramos de agarrar
Acredita meu amor
Fico p’ra te ver dançarÓ maçã da cor da lima,
Vai ser longa a travessia
Vê o mundo mais de cima
Estás em boa companhiaEstás em boa companhia
põe os olhos no que muda
És maçã tão miudinha
Hás de ser maçã graúdaMaçãzinha camoesa
Tens ao colo a flor da vida
Se te lanças ao silvado
Tu vais ser a destemidaTu vais ser a destemida
Ao olhar de uma criança
Pensa que há de vir o dia
Maçãzinha da mudançaPara cando eu morra non quero palmas nin honras
nin falsas palabras nin flores nin cerimonias
non quero raposos nin ratas corporativas
que non me queira de morta quen non me quixo de vivaPara cando eu morra non quero máis que partir
plena de amor, coa boca chea de rir
quero que me queiras e amarte sen miramentos
nada máis os dous espidos sen firmas nin sacramentosNon quero baixarche o sol
nin tampouco a lúa
non quero que sexas meu
nin eu vou ser nunca túa
pero quero amarte sempre
e bicarte en cada rúaPorque nesta vida o papel non vale nada
teña a cor que teña merca froita envelenada
todo o que se compra non mercha contigo á terra
só o máis pobre dos pobres ao son da prata se aferraPorque amar non é nin vergoña nin rubor
porque nesta vida pouco máis hai que o amor
o amigo sincero, ter e que che teñan lei
e querer só de verdade, que é o único que eu seiÉ que amar non é nin vergoña nin rubor
porque nesta vida pouco máis hai que o amor
porque o que me quede quero bailar e sorrir
e levarte a ti comigo, sempre que ti queiras virjá vejo o céu em fogo
há quem diga que estou louco
nunca me senti tão sóe a dor que mais me mata
é já não te fazer falta
é fazer falta a ninguémjá nascemos de joelhos
já dobrados pelo meio
ensinados a querersó aquilo que não temos
só as terras que não vemos
a corrida não tem fime a vida fica difícil
o tempo passa tipo míssil
derramado em suore o que achamos importante
perdemos mais adiante
no fim só restamos nós
a vida fica difíciljá vejo o céu em fogo
cuidado que estou louco
nunca me senti tão sóseguimos ofendidos
todos sérios e contidos
inundados em pudortenho medo destes muros
pensamentos crus e duros
sempre prontos a julgareu já nem sei rir direito
toda a graça é um parapeito
calma, foi em paz que vime a vida fica difícil
o tempo passa tipo míssil
derramado em suore o que achamos importante
perdemos mais adiante
no fim só restamos nósde onde vem esta saudade
espalhar-se na cidade
em forma de souvenirque venha quem vier por bem
mas não se trate com desdém
quem tratou deste lugarAquí pode ir a letra da canción
…
…Pousou a chave na salva de prata
Na mesa da sala, o saco das compras
a carteira na cadeira da entrada
E a carta do banco no monte das contasEu tirei à pressa os pés do sofá
E uns restos de repa da testa com a mão
Aqueci a água do chá
E ela fez uma festa na testa do cãoE eu saltitando como um Fred astaire
Disse “queres que trate dos banhos
Ou mande este aqui fazer os deveres
Enquanto que o outro acaba o desenho”E ela
Ali como se nada fosse
Como se nem fosse milagre
Um dia normal
E euQuieto para não dar bandeira
Alinho nessa corriqueira
Dança de um dia normal
Como se não fosse nada de maisQue ao fim destes anos
Já sem estar nos meus planos
Ela voltasse sempre para mim
Eu faço tal e qual
A dança de um dia normalEnquanto que a água da massa escorria
Ela pergunta, num tom casual
Então que tal correu o teu dia
Eu disse foi um dia normalNão sei se foi a saudade que a trouxe
Ou se houve algum santo a atender minhas preces
Mas fiz como ela, como se nada fosse
Não fosse ela às vezes pensar duas vezes“A arte como desenvolvemento persoal, como curación que non terapia, Ser 1 ser máis é unha chamada á consciencia da conectividade a toque de bombo”
Vivir con poucas cousas, mirarse para dentro.
Pousarse nuns ollos, pasar o día enteiro.
Pasar o día enteiro, mirando para a xanela.
Bailando nos pasillos, rolando na madeira.
Rolando na madeira atopo novos bichos.
Atopo outra fibra, deste meu corpor b-v-ello.
E así, a cámara lenta. Sentar na sala de espera.
Da nosa propia consciencia.
Renderse á nosa debilidade é o paso do virus ao amor.
Ser 1 ser máis planetariamente humano.Eu tamén fun unha estrela fugaz
Dixéronme que así é como hai que chorar
Coas lágrimas por dentroOs tenis da feira
Os concertos de punk
A vez que dous fulanos me intentaron roubar
E só levaba tres eurosAqueles anos de tanto sair
Untamo-lo foie-gras co DNI
Temos collido tantos autobusesSoñéi que todos estabades aquí
Chegados a este punto xa se pode dicir
Aínda son un looserLamborghini, Lamborghini
Lamborghini, LamborghiniSe fose o ano 93
Mandaríavos cartas de papel
Todo sería aínda máis verdadeAquí me tedes case un Deus
O meu Lamborghini e máis eu
Son as consecuencias de ser fráxilEu tamén fun unha estrela fugaz
Chaméi ás profesoras de primaria mamá
Aínda teño medo da escuridadeNina Simone no radio cassette
For all we know we may never meet again
Do corpo non vas a esperar milagresLamborghini, Lamborghini
Lamborghini, LamborghiniNa vida nunca hai volta atrás
E cando morres, morto estás
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse máis que nuncaLamborghini, Lamborghini
Os puntos toods no carné
Non corras máis, total pra que
Podemos ir montar
Podemos ir montar
Podemos ir montar nos cabaliñosLamborghini, Lamborghini
Na vida nunca hai volta atrás
E cando morres, morto estás
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse máis que nuncaLamborghini, Lamborghini (Non corras máis)
Os puntos todos no carné
Non corras máis, total pra que
Podemos ir montar
Podemos ir montar
Podemos ir montar nos cabaliñosLamborghini, Lamborghini (Non corras máis)
Na vida nunca hai volta atrás
E cando morres, morto estás
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse máis que nuncaLamborghini, Lamborghini
Na vida nunca hai volta atrás
E cando morres, morto estás
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse
Agora hai que quererse máis que nuncaEla roboume a miña alma agora sei o que notaba
Todos os cachos do meu cora ían rompéndose na trampa
Recordo esa dor que eu só notei cando fuxín da túa mirada
Teu corpo alonxándose de min e eu perdendo a miña alma
Cando te vin non puiden evitar
Esa lágrima que baixa
Ti sabías que o noso estaba mal
Veíaseche na cara
Non podo ser a que che dea a espalda
Pero as veces sei que querería cravarche unha espada
Ela roboume a miña alma agora sei o que notaba
Todos os cachos do meu cora ían rompéndose na trampa
Recordo esa dor que eu só notei cando fuxín da túa mirada
Teu corpo alonxándose de min e eu perdendo a miña almaXuntos pra gaña-la vida día a día
E hoxe e mañán tamén
Xuntos e que sintan todos que si van xuntiños
Temos máis camiños pra facelos ben
Xuntos non habrá quen poda
Miña nai querida, xa o sabemos benXuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménXuntos coma reiseñores cando fan o niño pra se defender
Xuntos e que canten todos, ó cantar xuntiños
Fainos falta un misto pra o lume acender
Xuntos non habrá quen poda
Miña nai querida, xa o sabemos benXuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménXuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménE digo xuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménXuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménXuntos
XuntosXuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménXuntos, máis fortes, máis bravos, xuntos máis ben
Xuntos nos trunfos e xuntos nos erros taménLetra de Banharemonos nas Ondas de LaMontagne & PicoAmperio
Quantas sabedes amar amigo
Treyde comig′a lo mar de Vigo
E banharemonos nas ondas
Treyde comig’a lo mar de Vigo
E veeremo′lo meu amigo
E banharemonos nas ondasQuantas sabedes amar amado
Treyde comig’a lo mar levado
E banharemonos nas ondas
Treyde comig’ a lo mar de Vigo
E veeremo′lo meu amigo
E banharemonos nas ondas
E banharemonos nas ondas
E banharremonos nas ondasEno sagrado en Vigo
Baylava corpo velido
Oh, oh, oh
Amor ei, amor eiEn Vigo no sagrado
Baylava corpo louçano
Oh, oh, oh
Amor ei, amor eiBaylava corpo velido
Que nunca ouver′amigo
Baylava corpo louçano
Que nunca ouver
Nunca ouver’amigo
Ergas no sagrad′en Vigo
Que nunca ouver amado
Ergas en Vigo, no sagrado¿Ú e lo mar salido?
Embaixo do meu embigo, ven!E banharemonos
E banharemonos nas ondas
E banharemonos nas ondas
E banharemonos nas ondasChamáronme asasina
Dixéronme malvada
Ninguén quería ver
Meu corazón, o que agochabaEntón apareciches ti
Rompendo o horizonte
Deixando a miña alma ferida de morteSintoo tanto baby
Eu non inventei este mundo cruelQuero ser coma Villanelle
Matarte coa mirada
Por unha vez na historia eu quero ser a malaAndar vestida de (Molly) Goddard
Paseando por París
Ser despiadada non é incompatible coa eleganciaAnte todo, elegancia
Que non falte elegancia
Ante todo, eleganciaSintoo tanto, baby
Que lle vou facer se este mundo é cruel?Quero ser coma Villanelle
Matarte coa mirada
Por unha vez na historia eu quero ser a malaAndar vestida de (Molly) Goddard
Paseando por París
Ser despiadada non é incompatible coa eleganciaAnte todo, elegancia
Que non falte elegancia
Ante todo, eleganciaPolo mar de Redondela
Na cidade do Santiago
Non quero ser taberneira
Non me criou miña nai
Para ser revendedeiraQuéroche que eu ben che quero
Pero non de corazón
Só por pasar o tempo
Que para outra cousa nonAi lalá, lalá, lalala
Polo mar abaixo vai
Polo mar de Redondela
Polo mar abaixo vai
Quen no corazón me levaPasei pola túa porta
Pedinche auga e non ma deches
En pasando pola miña
Farei coma ti fixechesAi lalá, lalá, lalala
Aloméame, alomea
Estreliña da fortuna
Aloméame, alomea
Mentres que non ven a lúaO vento que ven do monte
Para min ven de encomenda
Busca moza que te queira
Que eu teño quen me pretendaAi lalá, lalá, lalala
Polo mar abaixo vai
Polo mar de Redondela
Polo mar abaixo vai
Quen no corazón me levaSim, sou mesmo eu ligar-te
Sei que estabelecemos regras
E eu já não faço parte
Dos teus contactos de emergência
Precisas que alguém te salve
Do meu nome no ecrã
A minha voz soa em ti
Como um alarmeAcabou tudo tão triste
E culpa que eu pus em ti
Hoje eu penso para mim
Pra que é que “tu” insististe
Mas também nunca foi feliz
Se eu soubesse que amavas
Só quando eu me despedisse
Tinha feito como tu
Batia com as portas todas
E ai de quem me impedisseOdiavas roupa larga
E os tops que eu não usava
Já nem era feminista
Tinhas ciúmes das canções
E eu lançada aos leões
Pra ti nem era artista
Não dizias que me amavas
Nunca com essas palavras
E eu feita poetisa
Eu devo ser masoquista
Pros amigos pessimista
Mais uma na tua listaChamada não atendida
Eu devo ser masoquista
Chamada não atendida
Mais uma na tua listaFalas bem de mim a toda gente
E eu, eu devia fazer o mesmo
Mas eu não sou boa a mentir
Nem a guardar segredo
Acredito deve ser chato
As fotos que eu tenho publicado
E as raparigas que dormes
Cantarem as minhas canções no quartoChamada não atendida
Vamos ser isso um pro outro
Dei-te um ano da minha vida
Espero que à próxima dês tudoOdiavas roupa larga
E os tops que eu não usava
Já nem era feminista
Tinhas ciúmes das canções
E eu lançada aos leões
Pra ti nem era artista
Não dizias que me amavas
Nunca com essas palavras
E eu feita poetisa
Eu devo ser masoquista
Pros amigos pessimista
Mais uma na tua listaChamada não atendida
Eu devo ser masoquista
Chamada não atendida
Mais uma na tua listaHoje lutei p’ra conseguir me levantar
Quando acordei, meu coração quase parou
Sei que sonhei, mas não consigo recordar
Eu me deixei até que a vida me chamouMalê, sai
Eu vou chamar o bom, eu vou, oh oh
Porque sei
O bom vai vir, eu sei, o bom vai, aiNão acata na dibinza, veja izungi
Assim me’mo, ‘tá, ‘tá bom, bom?
Não acata na dibinza, veja izungi
Assim me’mo, ‘tá, ‘tá bom, bom, bom?Nazunga zango, não me deixam respirar
Vou acatando, mascarando meu olhar
Fazem feitiços que te chegam a matar
Risos postiços branqueiam o mau olharMalê, sai
Eu vou chamar o bom, eu vou
Porque sei
O bom vai vir, eu sei, o bom vai, aiEstou a aprender a dizer não, ai
Não desejar que é só p’ra mim, dá
Quem vive só, só do seu céu cai
Ubuntu é junto, vamo’ láNão acata na dibinza, veja izungi
Assim me’mo, ‘tá, ‘tá bom, bom?
Não acata na dibinza, veja izungi
Assim me’mo, ‘tá, ‘tá bom, bom, bom?Bom, bom, bom, bom
La-la-la-la
Bom, bom, bom, bomBom, diz bom, vem bom dia, além, além
Vem bom dia, bom, bom dia vem (vem, vem)
Bom, diz bom, vem bom dia, além, além
Vem bom dia, bom, bom dia vemPlaneta Wazebele
Ser humano complica
Desacata, não maya
Porque eu sei que vai
Planeta Wazebele
Nenhum mal é p’ra sempre
Numa dança infinita
O bom vai vir, eu sei, o bom vai, aiVai lá dizer que sou a louca, que sou desequilibrada
Peguei na tua roupa e deixei-a na entrada
Vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai láQue ela é só tua amiga e que ontem chegaste cedo
Não sei se é mentira, por vergonha ou por medo
Vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai láEu sou a maluca e a tua ex também era, olha a coincidência
Devias pensar, se és tu que tens azar, ou serás tu o problema?Diz que eu peço paz, mas só sei viver em guerra
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?
Diz que eu peço paz, mas só sei viver em guerra
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai lá
Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai láExplica lá aos teus amigos, diz lá quem é que mentia
Me chamou de doente e acabou da noite para o dia
Vai lá, diz lá, vá lá, diz lá, vai láQue mexi nas tuas coisas e falei nas tuas costas
O mal não é das perguntas, tu tens é medo das respostas
Vai lá, diz lá, vá lá, diz lá, vai láEu sou a maluca e a tua ex também era, olha a coincidência
Devias pensar, se és tu que tens azar, ou serás tu o problema?Diz que eu peço paz, mas só sei viver em guerra
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?
Diz que eu peço paz, mas só sei viver em guerra
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai lá
Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai láEu sou a maluca e a tua ex também era, olha a coincidência
Devias pensar, se és tu que tens azar, ou serás tu o problema?Diz que eu peço paz, mas só sei viver em guerra
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?
Diz que eu peço paz, mas só sei viver em guerra
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai lá
Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai láSou eu a louca ou és tu que fazes merda?
(Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai lá)
Sou eu a louca ou és tu que fazes merda?
(Então, vai lá, diz lá, vai lá, diz lá, vai lá)Era o povo pequenino, pés descalços na geada
Era o povo pequenino, na cartilha da pancada
Era o povo pequenino, já puxava pela enxada
Era o povo pequenino, a chorar na tabuada
Morder os dentes, lamber os beiços
Molhar pão velho na caldeiradaAi, povo pequenino
Pés na lama do destino
Ai, povo pequenino
Pés na lama do destino
Não te pesa o coração
Com o chumbo da lição?
Não te pesa?Ai, povo pequenino
Tão humilde e cabotino
Ai, povo pequenino
Tão humilde, tão escarninho
Não te dói no coração
O estilhaço do canhão?
Não te pesa?No mar, a boiar, são cravos
No fundo, há feitos escravos
Ai, quanto do teu sal?Ó, povo pequenino
Pobre povo pequenino
Ó, povo pequenino
Pobre povo pequenino
Não te pesa o coração?
Tanto medo da canção?
Tanto amor ao bastão?Viram-me chegar e querem por uma etiqueta
Sou branca para os pretos para os brancos sou preta
Sou a mistura da terra e da descoberta
Um passado angolano um futuro lisboetaE quê?
Olho claro com carapinha
E quê?
Um gingado que é alfacinha
E quê? E quê?
Eu sou mistura e quê?
Sou jinguba e cerveja,
Sou mamão e sou uva
Eu nasci da Marta
E sou filha da tugaSe me vires por o pé na porta da minha cidade
Eu sou de casa e sou cara da novidade
Nasci aqui e olhas-me como alguém novo
Bebem da cultura mas não respeitam o povoE quê?
Olho claro com carapinha
E quê?
Um gingado que é alfacinha
E quê? E quê?
Eu sou mistura e quê?
Sou jinguba e cerveja,
Sou mamão e sou uva
Eu nasci da Marta
E sou filha da tugaEu nasci da marta
Ela fez-me bem
Eu sou desta terra e não devo nada
Nada a ninguém não
Eu sou da herança
E não sou de fuga
Eu nasci da marta
E sou filha da tuga (x4)Amanhã de manhã
Vais pedir que eu não vá
E eu, por mim, não ia já
E ficávamos os dois
Tudo o mais ficava pra depoisEu quero ver
Eu quero ver
Quando o Sol aparecer
Com que lata eu vou daqui
Depois de tiDepois de ti
Depois de tiSe amanhã de manhã
De nós dois só restar
Esta noite pra lembrar
Guarda em ti a minha voz
E eu faço uma letra sobre nósEu quero ver
Eu quero verQuando o Sol aparecer
Com que lata eu vou daqui
Depois de tiDepois de ti
Depois de tiEu quero ver
Eu quero ver
Quando o Sol aparecer
Com que lata eu vou daqui
Depois de tiDepois de ti
Eu quero ver
Eu quero ver
Quando o Sol aparecer
Com que lata eu vou daqui
Depois de ti e ficávamos os dois
Depois de ti e ficávamos os dois
Depois de tiQue o amor te salve nesta noite escura,
E que a luz te abrace na hora marcada,
Amor que se acende na manhã mais dura,
Quem há-de chorar quando a voz se apaga?Ainda há fogo dentro!
Ainda há frutos sem veneno!
Ainda há luz na estrada!
Podes subir à porta do templo,
Que o amor nos salve..
E há uma luz que chama,
Outra luz que cala,
E uma luz que é nossa.Que a manhã levante a rosa dos ventos
E um cerco apertado à palavra guerra,
Ninguém nesta terra é dono do tempo,
Nao é deste tempo o chão que te espera.Ainda há fogo dentro!
Ainda há frutos sem veneno!
Ainda há luz na estrada!
Podes subir à porta do templo,
Que o amor nos salve..
E há uma luz que chama,
Outra luz que cala,
E uma luz que é nossa.O principio do mundo começou agora,
A semente será fruto pela vida fora.
Esta porta aberta nunca foi selada
Pra deixar entrar a última hora.Ainda há fogo dentro!
Ainda há frutos sem veneno!
Ainda há luz na estrada!
Podes subir à porta do templo,
Que o amor nos salve..
E há uma luz que chama,
Outra luz que cala,
E uma luz que é nossa.