MJ Pérez

Chamáronme asasina
Dixéronme malvada
Ninguén quería ver
Meu corazón, o que agochaba

Entón apareciches ti
Rompendo o horizonte
Deixando a miña alma ferida de morte

Sintoo tanto baby
Eu non inventei este mundo cruel

Quero ser coma Villanelle
Matarte coa mirada
Por unha vez na historia eu quero ser a mala

Andar vestida de (Molly) Goddard
Paseando por París
Ser despiadada non é incompatible coa elegancia

Ante todo, elegancia
Que non falte elegancia
Ante todo, elegancia

Sintoo tanto, baby
Que lle vou facer se este mundo é cruel?

Quero ser coma Villanelle
Matarte coa mirada
Por unha vez na historia eu quero ser a mala

Andar vestida de (Molly) Goddard
Paseando por París
Ser despiadada non é incompatible coa elegancia

Ante todo, elegancia
Que non falte elegancia
Ante todo, elegancia

A miña sombra sentada alá non sei onde
entre os murmurios sen saber que dicir
coa mirada cravada no horizonte
mentres escoito como me falan de ti,
mentres escoito como me falan de ti,
mentres sobrevivo a que falen de ti.

Xa non queda nada do que antes era,
agora aquí todo mudou,
vou buscando escusas na miña cabeza
para ver se fuxo desta confusión.

E na rúa a choiva vai mollando a pedra,
todos os recunchos hoxe falan de ti.
A golpe de martelo a memoria teima
en preguntar continuamente por ti,
en preguntarme unha e outra vez por ti
e non deixar de preguntar por ti.

Xa non queda nada do que antes era,
Casandra nunca adiviñou
que toda esta calma traería tormenta,
que a miña loucura apenas comezou.

Mentres ando perdida pola cidade
buscando alguén para que me fale de ti
bebo da loucura e hoxe non deixa de chover.

E busco alguén que me fale de ti
e sigo buscando alguén que me fale de ti…
Todos os recunchos falan de ti
E a choiva hoxe tamén,
tamén fala de ti.

Crin perder o horizonte,
Crin perder as palabras
Durante tanto tempo
Sen a túa mirada.

Entre a escuridade,
Rodeada de trampas,
Ata aquí camiñei
Para ver a túa luz… Mariluz,
Ilumíname a alma.

Prende a luz,
Prende a luz,
Prende a luz,
Dáme luz,
Mariluz

Prende a luz,
Prende a luz,
Prende a luz,
Dáme luz,
Mariluz

Prende a luz,
Prende a luz,
Prende a luz,
Dáme luz,
Mariluz.

Prende a luz,
Prende a luz,
Prende a luz,
Dáme luz,
Mariluz.

Hoxe quero cantar
baixo un ceo distinto
onde respire ben
onde me sinta ben.

E non penso calar,
guíame o meu instinto,
quero sentirme ben,
quero sentirme ben.
Quero sentirme ben.
quero sentirme ben,
… só quero sentirme ben
ou non penso volver.

Queren verme fuxir
e darme por vencida
non veño a contentar
mais non penso calar
palabras xordas son
para persoas tan necias
que non queren oír,
que non saben oír,
que non queren oír,
non nos queren oír.

Rompe o silencio que
hai moito por facer.
E eu sigo loitando,
alzando o meu berro
e anque quede sen voz
non cesa o meu empeño.

Mais ás veces canso,
afunden os meus versos,
de que serve falar
cando ninguén dá creto?
Pero sigo en pé non me deixo vencer.

Farta do ceo gris
e do conflito absurdo
dos que non queren comer
nin deixan comer
e fan que custe respirar
neste ambiente envelenado
abre esa fiestra que quero ver o mar!

E quero respirar
e quero respirar
un aire limpo que renove o meu ser.

Todos os meus pasos sinalan co dedo
sen nada que perder
tampouco nada temo.

Faga o que faga todo se cuestiona
e eu sigo a camiñar pois xa veño de
volta.

BASTA DE MENTIR!
BASTA DE MENTIR!
BASTA DE MENTIR
que non vos queda ben!